Bonjour!

He hoi,

Nou, ik ben er hoor. In La Houssaye-en-Brie. Dat is een minidorpje met ongeveer 1700 inwoners. Waarvan ik er nu denk ik... 30 heb gezien en 4 bij naam ken. Bij die 4 woon ik. Ik heb een klein huisje in de tuin met een eigen badkamertje, keukentje en eigen internet, inclusief netflixaccount.

De taal leren gaat denk ik wel goed, maar het is wel pittig. Ik versta ongeveer 20% van alles dat gezegd wordt. En vragen aan mij worden wel langzaam en duidelijk gesteld, maar het kost me best even om een antwoord te formuleren dus een gesprek met mij vraagt veel geduld. Dat is wel jammer, want ik vind praten met anderen best wel leuk. Ik besef me nu ook hoe het is om je niet goed verstaanbaar te kunnen maken in een taal. Dat is vooral heel frustrerend. Ik kan niet makkelijk small-talken en blijf veel stiller dan ik in Nederland zou zijn. Zeker een grapje maken of een opmerking maken lukt me niet op tijd en dus blijf ik stil. Dat voelt alsof het ten koste gaat van mijn persoonlijkheid. Mensen kunnen mij zo niet écht leren kennen en ik kan niet laten zien wie ik écht ben. Dat is vooral echt moeilijk. Ik realiseer me nu dat je pas lekker jezelf kan zijn als je alles wat je denkt en voelt en vindt kan verwoorden. En hoe ongelooflijk frustrerend het moet zijn om dat niet zomaar te kunnen. Deze ervaring zorgt er nu al voor dat ik nog meer respect heb voor al die mensen die opnieuw in een ander land moeten beginnen. En hoe belangrijk taalles dan is.

Misschien ga ik dus toch maar solliciteren voor taaldocent Nederlands als ik weer terug ben. Dat lijkt me echt heel nuttig en leuk.

Dat was het voor nu. A bientot! Bisous, Van-de-Lien